کانگورو(منبع اینترنت)
لغت کانگرو چه معنی می دهد؟
کانگرو به معنی: نمی فهمم چه می گویی است.
جمس کوک کاشف استرالیا،هنگامی که در سا ل 1770 قدم به خاک استرالیا گذاشت، از دیدن کانگورو خیلی تعجب کرد و از بومیان که به استقبالش آمده بودند پرسید: نام این حیوان چیست؟ بومیان در جواب گفتند: کانگورو
چرا کانگورو فقط در استرالیا هست؟
تا دویست سال پیش اصلاً کسی از ما نمی دانست که در جهان، جانوری به نام کانگورو زندگی می کند، ولی این پویندگان و سکناگزیدگان سرزمین استرالیا بودند که دویست سال پیش، این حیوان را برای نخستین بار یافتند. کانگورو کیسه ای دارد که مشخصه بارز این جانور، همین کیسه مخصوص است. البته بسیاری از پستانداران دارای کیسه ای همانند کانگورو هستند. استرالیا و جزایر همسایه این قاره جایی است که بیشتر حیوانات کیسه دار در آنجا زندگی می کنند. این قبل جانداران، راسته ای از حیوانات را تشکیل می دهند که به زبان علمی آنها را (مارسوپیلز)می خوانند. این نام از واژه لاتینی مارسوپیوم گرفته شده است که معنای کیسه می دهد. مارسوپیلز یعنی کیسه داران. تاریخ پیدایش نخستین پستانداران به عصر دیناسورها یعنی بیش از 100 میلیون سال پیش باز می گردد. پستانداران به دو گروه تقسیم می شدند: کیسه دارن و جفتداران
جفتداران به پستانداری می گویند که نوزادش در حالت جنینی دارای جفت است، جفتی که بوسیله آن تغذیه می کند. اما کیسه داران جفت جنینی ندارند، بلکه رویان بسیار زود و نارس از شکم مادر بیرون می آید تا سپس بقیه مراحل رشد و تکامل را در کیسه مخصوص مادر بپیماید.
پس می بینید که در کیسه داران، کیسه نقش جفت در رحم را بازی می کند. زمانی که در آب و هوای زمین تغییر روی داد، دیناسورها به نابودی گراییدند. آنگاه برشمار پستانداران افزوده شد و این جانداران از جهات بسیاری تکامل یافتند. دیگر از آن پس این پستانداران بودند که برزمین حکمرانی می کردند. البته پستانداران جفتدار بیشتر از کیسه داران در عرصه زندگی موفقیت داشتند، چون به لحاظ مغز، پیشرفته تر بودند. در ضمن برای رشد جنین، شکم مادر بمراتب شایسته تر و مناسبتر است تا درون کیسه. در بسیاری از نقاط جهان، چون کیسه داران نتوانستند با دیگر پستانداران در صحنه رقابت زیست، برابری کنند، منقرض شدند. اما در استرالیا و آمریکای جنوبی چنین رخ نداد. دانشمندان براین باورند که استرالیا روزی به جنوب شرقی آسیا متصل بود. چنین چیزی بوسیله زنجیره ای از جزایر و یا وجود برزخی در روزگار قدیم، ممکن بود. بنابر این، می توان گفت که کیسه داران هنگامی در استرالیا پخش شدند که در آنجا هنوز جفتداران تکامل یافته ای وجود نداشتند. در چنین محیطی که از تکاپوی رقابت تهی بود، کیسه داران رشد کردند و به اشکال و اقسام گوناگونی در آمدند.
کانگوروها را بشناسیم
کانگورو جانوری از راسته کیسه داران علفخوار (Diprotodontia)از خانواده دراز‌پایان (Macropodidae)است که در استرالیا و گینه نو زندگی می‌کند.
در بزرگترین جزیره ی دنیا، استرالیا، 53 نوع کانگورو از اندازه یک موش تا اندازه یک انسان وجود دارد.
پاهای عقب کانگوروها بسیار بزرگتر از دستهای آنهاست. دم قوی آنها باعث می‌شود که بتوانند خودشان را نگه دارند و زمین نخورند.
نوزاد کانگورو بسیار کوچک و شبیه دانه لوبیا است. بچه کانگورو بعد از به دنیا آمدن، به شکم مادرش می چسبد. آن وقت خودش را در مدت 3 دقیقه بالا میکشد و به کیسه شکم مادرش می‌رساند. او در آنجا شیر می‌خورد نوزاد کانگورو در هنگام تولد جثه‌ای بسیار کوچک دارد که قطر آن از دو سانتیمتر بیشتر نمی‌شود. نوزاد کانگورو در مرحله بسیار ابتدایی از شکل گیری جنین به دنیا می آید؛ فقط 7 هفته بعد از انعقاد نطفه و این در حالیست که رشد کاملش بیشتر از 9 ماه طول میکشد!
جالب است بدانید نوزاد انسان اگر زودتر از 23 هفتگی به دنیا بیاید معمولا زنده نمی ماند!. کانگوروی ماده معمولا بطور دائم باردارد و به طرز شگفت انگیزی می تواند رشد جنین را متوقّف کند.
درکانگوروی قرمز، نخستین بارداری فصل دوره ای 33 روزه است که پس از آن، نوزاد ناقص خود را از دیواره ی شکم بالا می کشاند و به درون کیسه ی موجود در آنجا می رود تا خود را به یکی از دهانه های غدد شیری موجود در درون این کیسه برساند. در این هنگام مادر دوباره باردار می شود اما وجود نوزاد در حال رشد شیرخوار، سبب می شود که رشد و نمو جنینی که در مرحله ی حدود یکصد سلولی است متوقف بماند (توقف رشد یا دیاپوز)این مدت توقف، حدود 235 روز است و در طول آن بچه ای که در کیسه زندگی می کند به مرحله ی نسبتا کاملی می رسد. بعد از گذشتن این دوره، رشد جنین در داخل رحم ادامه می یابد حدود یک ماه بعد از خروج بچه ی داخل کیسه، فرایند قبلی تکرار می شود. جالب آنکه وقتی جنین دوم متولد شود و به درون کیسه برود هنوز هم بچه ی اول گاه به گاه به داخل کیسه بر می گردد در این هنگام مادر دارای سه فرزند با سه سن متفاوت است: یکی راه می رود، دیگری در کیسه ی زیر شکم ساکن است و سومی مرحله ی انتظار را در رحم می گذراند. کانگورو می تواند همزمان دو نوع شیر ـ شیر کم پروتئین و پرچربی برای بچه مسن تر و شیر سرشار از پروتئین و کم چرب برای بچه تازه متولد شده ـ تولید کند، به تاخیر افتادن لانه گزینی موجب می شود که بلاستوسیست به مدت چند هفته تا چندماه در حالت خفتگی باقی بماند در مورد بسیاری از پستانداران (مانند خرس، خوک، سمور، گورکن، خفاش و بیشتر گوزن ها)عقب افتادن زمان لانه گزینی سلول تخم، راهی برای درازتر کردن دوران بارداری است تا نوزادان در زمانب متولد شوند که شرایط برای زیست آنها کاملا مناسب باشد.
کانگوروها در طول روز که هوا گرم است، استراحت می‌کنند و در شب‌ها حرکت می‌کنند. آنها مدت زیادی برای حمام کردن در آب می‌مانند.
کانگورها خودشان را با پنج انگشت پنجه شان تمیز می‌کنند. عمر آنها تقریباً 15 سال است. کانگورها مانند کوالاها، برگ‌ها، شکوفه‌ها و شاخه‌های درخت‌ها را می‌خورند، اما غذای مورد علاقه‌شان علف تازه است.
آنها با اولین علامت خطری که ببینند، صدای بسیار بلندی از خودشان درمی‌آورند و پاهای خمیده‌شان را به زمین می‌کوبند. آنها برای فرار کردن از دشمن، مانند فنر جمع می‌شوند و می‌پرند. دم آنها باعث می‌شود که در حال فرار، تعادل‌شان را حفظ کنند و به زمین نیفتند. آنها در هر بار پریدن، حدود 3 متر به هوا بلند می‌شوند و 9 متر به جلو می‌پرند. اگر کانگورو مسابقه بدهد، سرعتش به 54 کیلومتر در ساعت می‌رسد. بزرگترین نوع کانگورو کانگوروی قرمز است. کانگوروی خاکستری نوع دیگریست که تقریباً به بزرگی کانگوروی قرمز می‌شود. کانگورو ها بصورت گله حرکت می کنند و در روی دوپای دراز عقبی می جهند. دو پای عقبی کانگورو آنقدر قوی است که می تواند با سرعت 48 کیلو متر در ساعت بدود.
در کانگوروها , چهار گونه ی مختلف وجود دارد که عموماً به آنها کانگورو می گویند:
1)کانگوروی قرمز(Macropus rufus),
2)کانگوروی خاکسترس غربی (Macropusfuliginosus)
3)کانگوروی خاکستری شرقی(Macropusgiganteus)
4)کانگوروی آنتلوپن(Macropusantilopinus)
کانگرو به معنی: نمی فهمم چه می گویی است.
جمس کوک کاشف استرالیا،هنگامی که در سا ل 1770 قدم به خاک استرالیا گذاشت، از دیدن کانگورو خیلی تعجب کرد و از بومیان که به استقبالش آمده بودند پرسید: نام این حیوان چیست؟ بومیان در جواب گفتند: کانگورو
چرا کانگورو فقط در استرالیا هست؟
تا دویست سال پیش اصلاً کسی از ما نمی دانست که در جهان، جانوری به نام کانگورو زندگی می کند، ولی این پویندگان و سکناگزیدگان سرزمین استرالیا بودند که دویست سال پیش، این حیوان را برای نخستین بار یافتند. کانگورو کیسه ای دارد که مشخصه بارز این جانور، همین کیسه مخصوص است. البته بسیاری از پستانداران دارای کیسه ای همانند کانگورو هستند. استرالیا و جزایر همسایه این قاره جایی است که بیشتر حیوانات کیسه دار در آنجا زندگی می کنند. این قبل جانداران، راسته ای از حیوانات را تشکیل می دهند که به زبان علمی آنها را (مارسوپیلز)می خوانند. این نام از واژه لاتینی مارسوپیوم گرفته شده است که معنای کیسه می دهد. مارسوپیلز یعنی کیسه داران. تاریخ پیدایش نخستین پستانداران به عصر دیناسورها یعنی بیش از 100 میلیون سال پیش باز می گردد. پستانداران به دو گروه تقسیم می شدند: کیسه دارن و جفتداران
جفتداران به پستانداری می گویند که نوزادش در حالت جنینی دارای جفت است، جفتی که بوسیله آن تغذیه می کند. اما کیسه داران جفت جنینی ندارند، بلکه رویان بسیار زود و نارس از شکم مادر بیرون می آید تا سپس بقیه مراحل رشد و تکامل را در کیسه مخصوص مادر بپیماید.
پس می بینید که در کیسه داران، کیسه نقش جفت در رحم را بازی می کند. زمانی که در آب و هوای زمین تغییر روی داد، دیناسورها به نابودی گراییدند. آنگاه برشمار پستانداران افزوده شد و این جانداران از جهات بسیاری تکامل یافتند. دیگر از آن پس این پستانداران بودند که برزمین حکمرانی می کردند. البته پستانداران جفتدار بیشتر از کیسه داران در عرصه زندگی موفقیت داشتند، چون به لحاظ مغز، پیشرفته تر بودند. در ضمن برای رشد جنین، شکم مادر بمراتب شایسته تر و مناسبتر است تا درون کیسه. در بسیاری از نقاط جهان، چون کیسه داران نتوانستند با دیگر پستانداران در صحنه رقابت زیست، برابری کنند، منقرض شدند. اما در استرالیا و آمریکای جنوبی چنین رخ نداد. دانشمندان براین باورند که استرالیا روزی به جنوب شرقی آسیا متصل بود. چنین چیزی بوسیله زنجیره ای از جزایر و یا وجود برزخی در روزگار قدیم، ممکن بود. بنابر این، می توان گفت که کیسه داران هنگامی در استرالیا پخش شدند که در آنجا هنوز جفتداران تکامل یافته ای وجود نداشتند. در چنین محیطی که از تکاپوی رقابت تهی بود، کیسه داران رشد کردند و به اشکال و اقسام گوناگونی در آمدند.
کانگوروها را بشناسیم
کانگورو جانوری از راسته کیسه داران علفخوار (Diprotodontia)از خانواده دراز‌پایان (Macropodidae)است که در استرالیا و گینه نو زندگی می‌کند.
در بزرگترین جزیره ی دنیا، استرالیا، 53 نوع کانگورو از اندازه یک موش تا اندازه یک انسان وجود دارد.
پاهای عقب کانگوروها بسیار بزرگتر از دستهای آنهاست. دم قوی آنها باعث می‌شود که بتوانند خودشان را نگه دارند و زمین نخورند.
نوزاد کانگورو بسیار کوچک و شبیه دانه لوبیا است. بچه کانگورو بعد از به دنیا آمدن، به شکم مادرش می چسبد. آن وقت خودش را در مدت 3 دقیقه بالا میکشد و به کیسه شکم مادرش می‌رساند. او در آنجا شیر می‌خورد نوزاد کانگورو در هنگام تولد جثه‌ای بسیار کوچک دارد که قطر آن از دو سانتیمتر بیشتر نمی‌شود. نوزاد کانگورو در مرحله بسیار ابتدایی از شکل گیری جنین به دنیا می آید؛ فقط 7 هفته بعد از انعقاد نطفه و این در حالیست که رشد کاملش بیشتر از 9 ماه طول میکشد!
جالب است بدانید نوزاد انسان اگر زودتر از 23 هفتگی به دنیا بیاید معمولا زنده نمی ماند!. کانگوروی ماده معمولا بطور دائم باردارد و به طرز شگفت انگیزی می تواند رشد جنین را متوقّف کند.
درکانگوروی قرمز، نخستین بارداری فصل دوره ای 33 روزه است که پس از آن، نوزاد ناقص خود را از دیواره ی شکم بالا می کشاند و به درون کیسه ی موجود در آنجا می رود تا خود را به یکی از دهانه های غدد شیری موجود در درون این کیسه برساند. در این هنگام مادر دوباره باردار می شود اما وجود نوزاد در حال رشد شیرخوار، سبب می شود که رشد و نمو جنینی که در مرحله ی حدود یکصد سلولی است متوقف بماند (توقف رشد یا دیاپوز)این مدت توقف، حدود 235 روز است و در طول آن بچه ای که در کیسه زندگی می کند به مرحله ی نسبتا کاملی می رسد. بعد از گذشتن این دوره، رشد جنین در داخل رحم ادامه می یابد حدود یک ماه بعد از خروج بچه ی داخل کیسه، فرایند قبلی تکرار می شود. جالب آنکه وقتی جنین دوم متولد شود و به درون کیسه برود هنوز هم بچه ی اول گاه به گاه به داخل کیسه بر می گردد در این هنگام مادر دارای سه فرزند با سه سن متفاوت است: یکی راه می رود، دیگری در کیسه ی زیر شکم ساکن است و سومی مرحله ی انتظار را در رحم می گذراند. کانگورو می تواند همزمان دو نوع شیر ـ شیر کم پروتئین و پرچربی برای بچه مسن تر و شیر سرشار از پروتئین و کم چرب برای بچه تازه متولد شده ـ تولید کند، به تاخیر افتادن لانه گزینی موجب می شود که بلاستوسیست به مدت چند هفته تا چندماه در حالت خفتگی باقی بماند در مورد بسیاری از پستانداران (مانند خرس، خوک، سمور، گورکن، خفاش و بیشتر گوزن ها)عقب افتادن زمان لانه گزینی سلول تخم، راهی برای درازتر کردن دوران بارداری است تا نوزادان در زمانب متولد شوند که شرایط برای زیست آنها کاملا مناسب باشد.
کانگوروها در طول روز که هوا گرم است، استراحت می‌کنند و در شب‌ها حرکت می‌کنند. آنها مدت زیادی برای حمام کردن در آب می‌مانند.
کانگورها خودشان را با پنج انگشت پنجه شان تمیز می‌کنند. عمر آنها تقریباً 15 سال است. کانگورها مانند کوالاها، برگ‌ها، شکوفه‌ها و شاخه‌های درخت‌ها را می‌خورند، اما غذای مورد علاقه‌شان علف تازه است.
آنها با اولین علامت خطری که ببینند، صدای بسیار بلندی از خودشان درمی‌آورند و پاهای خمیده‌شان را به زمین می‌کوبند. آنها برای فرار کردن از دشمن، مانند فنر جمع می‌شوند و می‌پرند. دم آنها باعث می‌شود که در حال فرار، تعادل‌شان را حفظ کنند و به زمین نیفتند. آنها در هر بار پریدن، حدود 3 متر به هوا بلند می‌شوند و 9 متر به جلو می‌پرند. اگر کانگورو مسابقه بدهد، سرعتش به 54 کیلومتر در ساعت می‌رسد. بزرگترین نوع کانگورو کانگوروی قرمز است. کانگوروی خاکستری نوع دیگریست که تقریباً به بزرگی کانگوروی قرمز می‌شود. کانگورو ها بصورت گله حرکت می کنند و در روی دوپای دراز عقبی می جهند. دو پای عقبی کانگورو آنقدر قوی است که می تواند با سرعت 48 کیلو متر در ساعت بدود.
در کانگوروها , چهار گونه ی مختلف وجود دارد که عموماً به آنها کانگورو می گویند:
1)کانگوروی قرمز(Macropus rufus),
2)کانگوروی خاکسترس غربی (Macropusfuliginosus)
3)کانگوروی خاکستری شرقی(Macropusgiganteus)
4)کانگوروی آنتلوپن(Macropusantilopinus)
- لینک منبع
تاریخ: جمعه , 30 دی 1401 (03:31)
- گزارش تخلف مطلب